Monday, July 30, 2007
Saturday, July 28, 2007
Friday, July 27, 2007
kumusta na!!!
kumusta na ba buhay buhay natin jan....???
mag-aagosto na ah..wala pa bang balak na inuman ulit??hehe
mag-aagosto na ah..wala pa bang balak na inuman ulit??hehe
Sunday, July 22, 2007
ISTORYA NG PUTA
ISTORYA NG PUTA ...
Tingin ng mga
bobong kapitbahay ko puta daw ako.
Nagpapagamit, binabayaran. Sabi nila ako daw ang
pinakamaganda at pinakasikat sa aming lugar noon.
Ang bango-bango ko daw, sariwa at makinis. Di
ko
nga alam kung sumpa ito, dahil dito naletse ang
kinabukasan ko.
Halika at makinig ka muna sa kwento ko.
Alam mo, maraming lumapit sa akin, nagkagusto,
naakit. Sikat ka sa lahat, virgin eh! Tinanggap ko
naman silang tao, bakit kaya nila ako ginago?
Masakit alalahanin, iniisip ko na lang na kase di
sila taga rito, siguro talagang ganoon. Tatlong
malilibog na foreigners ang namyesta sa katawan ko,
na-rape daw ako?
Sa tatlong beses akong nagahasa, ang pinakahuli
ang di ko makakalimutan. Parang maski di ko
ginusto
ang mga nangyari, hinahanap-hanap ko siya.
Tinulungan nya kasi akong makalimutan yung mga
sadistang Hapon at Kastilaloy. Kase, ibang-iba ang
hagod niya. Umiikot ang mundo ko sa tuwing
ginagamit niya ako. Ibang klase siya
mag-sorry,
lalo pa at kinupkop niya ako at ang mga naging anak
ko.
Parating ang dami naming regalo - may chocolates,
yosi, at ano ka. may datung pa! Nakakabaliw siya,
alam kong ginagamit nya lang ako pero pagamit naman
ako nang pagamit. Sa kanya namin natutunan
mag-Ingles, di lang magsulat ha! Magbasa pa!
Hanggang ngayon, sa tuwing mabigat ang problema ko,
siya ang tinatakbuhan ko. 'Yun nga lang , lahat ng
bagay may kapalit. Nung kinasama ko siya, guminhawa
buhay namin. Sosyal na sosyal kami.
Ewan ko nga ba, akala ko napapamahal na ako sa
kanya. Akala ko tuloy-tuloy na kaligayahan namin,
yun pala unti-unti niya akong
pinapatay. P*** ng
I**! Sa dami ng lason na sinaksak niya sa katawan
ko, muntik na akong malaspag. Ang daming nagsabi na
ang tanga tanga ko. Patalsikin ko na daw.
Sa
tulong ng mga anak ko, napalayas ko ang animal pero
ang hirap magsimula.
Masyado na kaming nasanay sa sarap ng buhay na
naranasan namin sa kanya. Lubog na lubog pa kami sa
utang, kulang ata pati kaluluwa namin para ibayad sa
mga inutang namin.
Sinikap naming lahat maging maganda ang buhay
namin. Ayun, mga nasa Japan , Hong Kong , Saudi ang
mga anak ko. Yung iba nag-US, Europe . Yung
iba
ayaw umalis sa akin. Halos lahat, wala naman silbi,
masaya daw sa piling ko, maski amoy usok ako.
Sa dami ng mga anak ko na nagsisikap na tulungan
ang kalagayan namin, siya din ang dami ng mga
anak
ko na namamantala sa kabuhayan at kayaman na
itinatabi ko para sa punyetang kinabukasan naming
lahat. Dumating ang panahon na di na kami halos
makaahon sa hirap ng buhay. Napakahirap dahil
nasanay na kami sa ginhawa at sarap.
Ang di ko inaakala ay mismong mga anak ko, ang
tuluyang sisira sa akin. Napakasakit tanggapin na
malinlang. Akala ko ay makakakita ako ng magiging
kasama sa buhay sa mga ahas na ipinakilala ng mga
anak ko. Hindi pala. Ang tanga ko talaga. Binugaw
ako ng sarili kong mga anak kapalit ng kwarta at
pansamantalang
ginhawa na nais nilang matamasa.
Wala na akong nagawa dahil sa sobrang
pagmamahal
ko sa aking mga anak. Wala akong ibang yaman kundi
ganda ko. Pinagamit ko na lang ng pinagamit ang
sarili ko, basta maginhawa lang ang mga anak
ko.
Usap-usapan ako ng mga kapitbahay ko.
May
nanghihinayang, namumuhi at naaawa. Puta na kase
ang isang magandang tulad ko.
Alam mo, gusto ko na sanang tumigil sa pagpuputa
kaso ang laki talaga ng letseng utang ko eh. Palaki
pa ng palaki. Kulang na kulang. Paano na lang ang
mga anak ko naiwan sa aking punyetang puder? Baka
di na ako balikan o bisitahin ng mga nag-abroad kong
mga anak. Hindi na importante kung laspagin man ang
ganda ko, madama ko lang
ang pagmamahal ng mga anak
ko. Malaman nila na gagawin ko ang lahat para sa
kanila.
Sa tuwing titingin ako sa salamin, alam ko maganda
pa rin ako. Meron pa din ang bilib sa akin.
Napapag usapan pa din. Sa tuwing nakikita ko ang
mukha ko sa salamin, nakikita ko ang mga anak ko.
Tutulo na lang ang mga luha ko ng di ko namamalayan.
Ang gagaling nga ng mga anak ko, namamayagpag kahit
saan sila pumunta. Mahusay sa kahit anong gawin.
Tama man o mali . Proud ako sa kanila. Kaso sila,
kabaligtaran ang nararamdaman para sa akin.
Sa dami ng mga anak ko, iilan lang ang may
malasakit sa akin. May
malasakit man, nahihilaw.
Ni di nga ako kinikilalang ina . Halos lahat sila
galit sa isa't isa. Walang gusto magtulungan,
naghihilahan pa. Ang dami ko ng pasakit na
tiniis
pero walang sasakit pa nung sarili kong mga anak ang
nagbugaw sa akin. Kinapital ang laspag na ganda ko.
Masyado silang nasanay sa sarap ng buhay.
Minsan
sa pagtingin ko sa salamin, ni hindi ko na nga
kilala ang sarili ko.
Dadating na naman ang pasko, sana maalala naman
ako ng mga anak ko. Ilang buwan pa, magbabagong
taon na. Natatakot ako sa taong darating. Ngayon
pa lang usap usapan na ang susunod na pagbubugaw ng
ilan sa mga anak ko. Sana may magtanggol naman sa
akin, ipaglaban naman nila ako. Gusto kong isigaw:
" INA NINYO AKO ! MAHALIN NYO NAMAN AKO !"
Salamat ha, pinakinggan mo ako.
Ay sorry, di ko pala nasabi pangalan ko.
PILIPINAS nga pala pangalan ko&
--
"takot akong mawalan ng karangalan
kaysa kitilan ng buhay"
Tingin ng mga
bobong kapitbahay ko puta daw ako.
Nagpapagamit, binabayaran. Sabi nila ako daw ang
pinakamaganda at pinakasikat sa aming lugar noon.
Ang bango-bango ko daw, sariwa at makinis. Di
ko
nga alam kung sumpa ito, dahil dito naletse ang
kinabukasan ko.
Halika at makinig ka muna sa kwento ko.
Alam mo, maraming lumapit sa akin, nagkagusto,
naakit. Sikat ka sa lahat, virgin eh! Tinanggap ko
naman silang tao, bakit kaya nila ako ginago?
Masakit alalahanin, iniisip ko na lang na kase di
sila taga rito, siguro talagang ganoon. Tatlong
malilibog na foreigners ang namyesta sa katawan ko,
na-rape daw ako?
Sa tatlong beses akong nagahasa, ang pinakahuli
ang di ko makakalimutan. Parang maski di ko
ginusto
ang mga nangyari, hinahanap-hanap ko siya.
Tinulungan nya kasi akong makalimutan yung mga
sadistang Hapon at Kastilaloy. Kase, ibang-iba ang
hagod niya. Umiikot ang mundo ko sa tuwing
ginagamit niya ako. Ibang klase siya
mag-sorry,
lalo pa at kinupkop niya ako at ang mga naging anak
ko.
Parating ang dami naming regalo - may chocolates,
yosi, at ano ka. may datung pa! Nakakabaliw siya,
alam kong ginagamit nya lang ako pero pagamit naman
ako nang pagamit. Sa kanya namin natutunan
mag-Ingles, di lang magsulat ha! Magbasa pa!
Hanggang ngayon, sa tuwing mabigat ang problema ko,
siya ang tinatakbuhan ko. 'Yun nga lang , lahat ng
bagay may kapalit. Nung kinasama ko siya, guminhawa
buhay namin. Sosyal na sosyal kami.
Ewan ko nga ba, akala ko napapamahal na ako sa
kanya. Akala ko tuloy-tuloy na kaligayahan namin,
yun pala unti-unti niya akong
pinapatay. P*** ng
I**! Sa dami ng lason na sinaksak niya sa katawan
ko, muntik na akong malaspag. Ang daming nagsabi na
ang tanga tanga ko. Patalsikin ko na daw.
Sa
tulong ng mga anak ko, napalayas ko ang animal pero
ang hirap magsimula.
Masyado na kaming nasanay sa sarap ng buhay na
naranasan namin sa kanya. Lubog na lubog pa kami sa
utang, kulang ata pati kaluluwa namin para ibayad sa
mga inutang namin.
Sinikap naming lahat maging maganda ang buhay
namin. Ayun, mga nasa Japan , Hong Kong , Saudi ang
mga anak ko. Yung iba nag-US, Europe . Yung
iba
ayaw umalis sa akin. Halos lahat, wala naman silbi,
masaya daw sa piling ko, maski amoy usok ako.
Sa dami ng mga anak ko na nagsisikap na tulungan
ang kalagayan namin, siya din ang dami ng mga
anak
ko na namamantala sa kabuhayan at kayaman na
itinatabi ko para sa punyetang kinabukasan naming
lahat. Dumating ang panahon na di na kami halos
makaahon sa hirap ng buhay. Napakahirap dahil
nasanay na kami sa ginhawa at sarap.
Ang di ko inaakala ay mismong mga anak ko, ang
tuluyang sisira sa akin. Napakasakit tanggapin na
malinlang. Akala ko ay makakakita ako ng magiging
kasama sa buhay sa mga ahas na ipinakilala ng mga
anak ko. Hindi pala. Ang tanga ko talaga. Binugaw
ako ng sarili kong mga anak kapalit ng kwarta at
pansamantalang
ginhawa na nais nilang matamasa.
Wala na akong nagawa dahil sa sobrang
pagmamahal
ko sa aking mga anak. Wala akong ibang yaman kundi
ganda ko. Pinagamit ko na lang ng pinagamit ang
sarili ko, basta maginhawa lang ang mga anak
ko.
Usap-usapan ako ng mga kapitbahay ko.
May
nanghihinayang, namumuhi at naaawa. Puta na kase
ang isang magandang tulad ko.
Alam mo, gusto ko na sanang tumigil sa pagpuputa
kaso ang laki talaga ng letseng utang ko eh. Palaki
pa ng palaki. Kulang na kulang. Paano na lang ang
mga anak ko naiwan sa aking punyetang puder? Baka
di na ako balikan o bisitahin ng mga nag-abroad kong
mga anak. Hindi na importante kung laspagin man ang
ganda ko, madama ko lang
ang pagmamahal ng mga anak
ko. Malaman nila na gagawin ko ang lahat para sa
kanila.
Sa tuwing titingin ako sa salamin, alam ko maganda
pa rin ako. Meron pa din ang bilib sa akin.
Napapag usapan pa din. Sa tuwing nakikita ko ang
mukha ko sa salamin, nakikita ko ang mga anak ko.
Tutulo na lang ang mga luha ko ng di ko namamalayan.
Ang gagaling nga ng mga anak ko, namamayagpag kahit
saan sila pumunta. Mahusay sa kahit anong gawin.
Tama man o mali . Proud ako sa kanila. Kaso sila,
kabaligtaran ang nararamdaman para sa akin.
Sa dami ng mga anak ko, iilan lang ang may
malasakit sa akin. May
malasakit man, nahihilaw.
Ni di nga ako kinikilalang ina . Halos lahat sila
galit sa isa't isa. Walang gusto magtulungan,
naghihilahan pa. Ang dami ko ng pasakit na
tiniis
pero walang sasakit pa nung sarili kong mga anak ang
nagbugaw sa akin. Kinapital ang laspag na ganda ko.
Masyado silang nasanay sa sarap ng buhay.
Minsan
sa pagtingin ko sa salamin, ni hindi ko na nga
kilala ang sarili ko.
Dadating na naman ang pasko, sana maalala naman
ako ng mga anak ko. Ilang buwan pa, magbabagong
taon na. Natatakot ako sa taong darating. Ngayon
pa lang usap usapan na ang susunod na pagbubugaw ng
ilan sa mga anak ko. Sana may magtanggol naman sa
akin, ipaglaban naman nila ako. Gusto kong isigaw:
" INA NINYO AKO ! MAHALIN NYO NAMAN AKO !"
Salamat ha, pinakinggan mo ako.
Ay sorry, di ko pala nasabi pangalan ko.
PILIPINAS nga pala pangalan ko&
--
"takot akong mawalan ng karangalan
kaysa kitilan ng buhay"
Monday, July 16, 2007
Friday, July 13, 2007
youghp
bago na ang number ni youghp. meron ako. di ko sure kung matutuwa siya kapag pinost ko on cyberspace ang number nya kaya itext nyo na lang ako kung kailangan nyo and i will gladly forward it to you (assuming na may lod ako.)
ok? ok.
ok? ok.
Wednesday, July 4, 2007
putek na med to...
shet, 3rd exam na namin. wala pa rin akong tulog. pero kailangang mag-aral. tang-ina pa yang smart bro na yan, pinacancel ko kasi ang hina ng signal kaya mag p-pldt na lang ako. ang hirap ng walang net. sorry sa mga hindi nakasama nung birthday ko kasi biglaan... wala kasi talaga akong free time, kaya kung kailan lang biglang magkakabutas ang sked ko dun lang ako nakapag invite. putek kasi, first week namin may exam na agad, 2nd week may exam ulit at ngayon exam ulit. at hindi lang basta exam.... EXAM! kung sa diliman isang gabi lang ako nag aaral para sa exam, dito at least 3 days... at hindi ko pa natapos ang coverage sa lagay na yun. Pano ba naman ang class namin ay 8am-5pm at 1hr lunch break na kung minsan ay 30 mins na lang dahil late ba mag dismiss. sa buong araw, ang nadiscuss sa amin ay kapareho na ng kalahating sem sa undergrad. puchang buhay to.
ok tama na ang reklamo... hehe detox muna ako. kamusta naman kayo dyan? aids musta ka na? ngayon lang ako nakapagcheck ng blog kaya ngayon ko lang na kita na bago na pala ang number mo. kaya nung tinatawagan kita walang sumasagot. di bale next time...
youghp, hindi na naman kita ma contact. diba kabibigay mo lang sa aking ng bago mong number last month? bkit nagbago ka ba ulit?
ron, sayang... hehe next time na lang... siguraduhin mong present ka ha...
feliz at bren, kung nasaan man kayo, ingat na lang at sana madalaw nyo naman kami kahit minsan, hehe
chev, ralf at kim, ayos ba?! haha next time ulit.
sige mga tol, aral na ulit ko...
ok tama na ang reklamo... hehe detox muna ako. kamusta naman kayo dyan? aids musta ka na? ngayon lang ako nakapagcheck ng blog kaya ngayon ko lang na kita na bago na pala ang number mo. kaya nung tinatawagan kita walang sumasagot. di bale next time...
youghp, hindi na naman kita ma contact. diba kabibigay mo lang sa aking ng bago mong number last month? bkit nagbago ka ba ulit?
ron, sayang... hehe next time na lang... siguraduhin mong present ka ha...
feliz at bren, kung nasaan man kayo, ingat na lang at sana madalaw nyo naman kami kahit minsan, hehe
chev, ralf at kim, ayos ba?! haha next time ulit.
sige mga tol, aral na ulit ko...
Subscribe to:
Posts (Atom)